Metelkova, Lublana co warto zobaczyć. Słowenia z dzieckiem. Bałkany.
Każdy, kto odwiedzi Słowenię znając już trochę Bałkany, przetrze oczy ze zdumienia i będzie zachodził w głowę: dlaczego w Austrii używają języka z grupy słowiańskiej. Bo Słowenia, oprócz języka, średnio słowiańska czy nawet bałkańska jest. Czuje się tu dystans charakterystyczny dla państw germańskich i typowy „Ordnung”. Na próżno szukać tu bałkańskiej spontaniczności i ludzi z duszą na ramieniu. Nie chodzi o to, że Słowenia jest sama w sobie brzydka, wręcz przeciwnie, bo w tym niewielkim kraju można znaleźć wiele ciekawych miejsc. Jednak dla nas jest ona za mało bałkańska i dlatego w trakcie naszych podróży była jedynie krajem przeskokowym, w którym robiliśmy przerwy na kilka nocy, by odpocząć i co nieco zwiedzić. W naszą drugą bałkańską podróż zabraliśmy 3,5-letnią Zosię i 4-miesięczną Tamarę, więc ze względu na dziewczynki planowaliśmy wiele przystanków po drodze. Jesteśmy im za to dozgonnie wdzięczni, bo podróżując bez dzieci często mieliśmy tendencję pędzenia do miejsca docelowego, a z nimi możemy cieszyć się nie tylko celem, ale i samą drogą. Nasze podróże zaczynają się od razu po wyjściu z domu, a nie dopiero po dojeździe na miejsce. Dzięki nasze małe podróżniczki!
Jednym z najbardziej znanych miejsc Słowenii jest jezioro Bled. O pięknym, lecz bezdusznym i znienawidzonym przez nas Bledzie napiszę Wam innym razem. Dziś będzie o stolicy Słowenii Lublanie, którą bardzo polubiliśmy i z pewnością do niej wrócimy. Zwiedzanie Lublany większość przewodników rozpoczyna od Starego Miasta, słynnych smoków czy zamku, ale my wcale Was tam dziś nie zabierzemy, tylko do niezależnego centrum kulturalnego w Lublanie, gdzie rzeczywistość miesza się z wyobraźnią – AKC Metelkova mesto
AKC Metelkova mesto
Mówiąc o Metelkovej jako centrum kulturalnym, mam wrażenie, że trochę jej ujmujemy, bo to miejsce to eksplozja kreatywności. Tu nie ma się wrażenia, że jest się w galerii sztuki na świeżym powietrzu, lecz w środku książki „Alicja w Krainie Czarów”. W Metelkovej spotkacie miejscową bohemę artystyczną i ekscentryków Lublany. Niech Was też nie zdziwi widok zużytych strzykawek leżących w niektórych miejscach (ważna uwaga: nigdzie nie widzieliśmy osób zażywających). Jednak w mojej pamięci najbardziej zapisał się pewien ekscentryczny osobnik, który z torebki (tak, dobrze słyszycie z torebki) wyjął … węża. Najprawdziwszego, wijącego się węża. A przy tym sam właściciel węża zachowywał się jakby wyjmowanie węża z torebki było najzwyklejszą rzeczą po słońcem, jak na przykład wyjęcie komórki. I nie, nie był to bynajmniej pokaz zaklinaczy węży dla turystów. Zosia patrząc na to wszystko, zapytała: „Mamo, a czemu ten pan nosi węże w torebce?” Tak, podróże z dziećmi, to również odpowiadanie na pytania, których nigdy nie podejrzewaliście usłyszeć w Waszym życiu 😉
Dobra, wiem, że ostatni paragraf zapalił czerwoną lampkę u rodziców, a cierpiący na ofidiofobię, właśnie poszli zamazać Lublanę na mapie. Bez potrzeby, Metelkova jest jak Kraina Czarów, a nie rodzicielski koszmar. Miejsce jest znane i często odwiedzane przez turystów, więc władze Lublany dbają, by była to ostoja sztuki, a nie menelstwa.
Metelkova. Trochę o historii.
Niezależne centrum kulturalne AKC Metelkova mesto znajduje się na terytorium koszar. Wcześniej budynki były używane przez armię austriacką, potem przez wojska jugosłowiańskie. Po rozpadzie Jugosławii, wykorzystano przestrzeń do różnych działań artystycznych. Zobaczycie tu graffiti, instalacje artystyczne, galerie sztuki, pracownie artystyczne i rękodzielnicze. Są tu oczywiście bary, kluby i różne centra i biura.
Porady dla rodziców podróżujących z małymi dziećmi:
- Jeśli pamiętacie moją uwagę na temat zużytych strzykawek i węży w torebkach, zastanawiacie się pewnie, czy jest to miejsce odpowiednie i bezpieczne dla małych dzieci. Moim zdaniem, jak najbardziej. Oczywiście nie zachęcam tu do raczkowania po chodniku czy puszczania dzieci samopas, ale myśmy nie czuli się w tym miejscu spięci i mogliśmy na luzie podziwiać ten raj sztuki alternatywnej.
2. Na terytorium centrum znajdują się bary i kafejki. Po lewej stronie od wejścia jest nowy budynek, w którym możecie znaleźć wiele fajnych, czystych i nowoczesnych miejsc do odpoczynku z dziećmi. Myśmy wybrali kafejkę w stylu marokańskim
Co pije Zosia na zdjęciu? A więc Panie i Panowie, mam zaszczyt przedstawić Wam Cocktę. Kultowy napój gazowany Jugosławii, który powstał właśnie na Słowenii, gdy o Coca-Coli można było jedynie pomarzyć. Ojcem Cockty jest Emerik Zelinka, który wymieszał jedenaście różnych ziół i przypraw, tworząc jedyny w swoim rodzaju smak. My pokochaliśmy Cocktę od pierwszego wejrzenia i picie Cockty jest pierwszą rzeczą, którą robimy po przekroczeniu granicy, któregokolwiek w krajów bałkańskich. Jeśli ktoś był na Bałkanach i nie pił Cockty, powinien tam wrócić 🙂
