„Na dworze” Dias, Rosario, Carvalho. Wydawnictwo Dwie Siostry
„Na dworze” to wakacyjna nowość od Wydawnictwa Dwie Siostry i książka, która nie tylko latem powinna towarzyszyć całej rodzinie. Bo, tak Kochani, to książka przydatna naszym dzieciom, ale również i nam. Mnie szczególnie ucieszyła ta pozycja, gdyż uwielbiamy z dziećmi wyruszać i odkrywać nie tylko dalekie kraje, ale też to, co blisko nas: łąki, lasy, trawnik pod blokiem. „Na dworze” trafia w nasze ręce po powrocie z wycieczki na łąkę, gdzie zbieramy kwiaty polne do zielnika. Możecie więc wyobrazić, jak bardzo ucieszyła nas ta nowość, w której aż roi się od inspiracji na dalsze wyprawy na łono natury.
Dla kogo ta książka?
„Na dworze” to przewodnik dla odkrywców przyrody. Jest skierowana dla dzieci w wieku szkolnym (kategoria wiekowa 8+), ale polecam ją też już dla starszych przedszkolaków. Nawet jeśli informacje zawarte w książce będą dla młodszych przedszkolaków trochę na wyrost, warto samemu przeczytać i opowiedzieć dziecku. Natomiast propozycje wędrówek i eksperymentów zainteresują z pewnością dzieci w każdym wieku. Zresztą, niech ta książka stanie się przyjacielem rodziców nawet młodszych dzieci, ponieważ obserwacje przyrody, tak jak czytanie, warto rozpocząć z jak najmłodszymi.
Co znajdziesz w książce?
Już sam wstęp do tej książki chwycił mnie za serce, ponieważ w piękny sposób pokazuje relacje ludzi i przyrody oraz zwraca uwagę na to, jak ważne jest dbanie o środowisko. Zachęca też nas wszystkich do poznawania tego, co wokół nas. Sami zobaczcie:
Co mi się również ogromnie spodobało to to, że „Na dworze” nie dyskryminuje miast. Już Wam tłumaczę. Nie jest rzadkością widok rodziców odkrywających z dziećmi przyrodę w lesie lub na łące, w mieście jednak tego nie widzę. Mrówki w piaskownicy są do wytępienia, trawa obok niezauważona, a pająk, to już szkoda gadać. Żywe dzikie istoty w mieście są przeważnie postrzegane jako intruzi. „Na dworze” stara się to zmienić i nauczyć dzieci, a przy tym i dorosłych, innego spojrzenia na świat. Życie jest wszędzie i warto się nim zainteresować. Popatrzeć na wszystko, co nas otacza z innej perspektywy.
W książce znajdziecie wiele ciekawych informacji o zwierzętach, roślinach, a nawet o kamieniach, planetach i chmurach. „Na dworze” podpowie Wam, jak najlepiej obserwować i badać przyrodę, podsunie też pomysły na zabawy, wędrówki poznawcze i eksperymenty. Ta pozycja, to nie jest atlas roślin i zwierząt, to coś o wiele więcej. To inspiracja, którą z czystym sumieniem dołączyłabym do obowiązkowych podręczników przyrody w szkołach.
Jest to uniwersalna książka, możecie zabrać ją w góry, nad morze, do Puszczy Białowieskiej lub na trawnik przed domem. W każdym ze środowisk znajdziecie coś interesującego do poznania. Co więcej, możecie po prostu położyć się na tarasie i popatrzeć w niebo. Autorzy zachęcają Was zarówno do robienia wianków z kwiatów, jak i do poznania różnych gatunków kamieni. Podsumowując zacytuję za autorami:
„Wniosek: na zewnątrz czeka na Ciebie ogromny świat.
Pozostaje nam tylko życzyć ci ciekawych przygód.”
Kilka słów o ilustracjach
W książce znajdziecie różne ilustracje, część z nich jest kolorowa, inna czarno-biała, a jeszcze inne utrzymane są w tonacji niebiesko-pomarańczowo-czarnej. Nie jest to kolorystyka, która kojarzy się każdemu rodzicowi z książką dla dzieci. Spotykając się z rodzicami, często słyszę różne zdania na temat, jakie to powinny być ilustracje w książkach dla małych czytelników. Ostatnio mnie powaliło po tym, jak usłyszałam, że historia o Stefku Burczymusze nie jest dla dzieci, bo te ilustracje takie „niedziecięce”. Mają być kolorowe i słodkie. Jako że „Na dworze” polecam dla wszystkich wiekowo dzieciaków i rodziców, zwracam się do tych, którzy spodziewają się tylko kolorowych rysunków: nie skreślajcie tej książki tylko dlatego, że każda strona nie skrzy się brokatem. Brokat, wszystkie kolory tęczy i uśmiech na pyszczkach zwierzaczków nie jest warunkiem koniecznym do zachęcenia naszych pociech do poznania przyrody. Szkoda by było, gdyby przez nasze rodzicielskie preferencje graficzne, tak dobra książka nie trafiła do dzieci ? Spróbujcie, nie zawiedziecie się.
Do tłumacza, adaptatora, wydawnictwa, autorów i ilustratorów, czyli tych bez których książki by nie było
Chylę czoła i dziękuję. Obserwując polski rynek książek dla dzieci i pęd, by wydać jak najszybciej i jak najwięcej, coraz częściej widzę książki, które nie powinny się ukazać przez swoją bylejakość. Bylejakość tłumaczenia, języka, brak adaptacji… mogłabym wyliczać bez końca. Dlatego dziękuję Wam, cudowni ludzie, że stworzyliście coś tak wyjątkowego. Z książki portugalskiej opisującej tamtejszą naturę, stworzyliście książkę, którą polskie dziecko może zabrać i nad Bałtyk, i w Bieszczady. Dziękuję i obrigada ?
A teraz, książka w dłoń i biegniemy na dwór.
