„Pepe leci samolotem” Anna-Karin Garhamn. Recenzja książki
„Pepe leci samolotem” to nowość od Kapitana Nauki z serii o Pepe autorstwa szwedzkiej autorki Anny-Karin Garhamn. Chociaż „Pepe leci samolotem” oraz „Pepe jeździ na rowerze” to kolejne książki z przygodami Pepe (wcześniej ukazały się już „Pepe idzie do kina” i „Pepe idzie do fryzjera”), u nas to właśnie od nich zaczynamy czytanie. I przyznam, że bardzo, ale to bardzo przypadł nam do gustu zarówno styl książki jak i grafika. Ale zacznijmy po kolei.
Latanie z dzieckiem
Latanie i podróżowanie z dzieckiem u wielu rodziców powoduje paniczny strach. Po części dlatego, że sami boją się latać. Rodzice, którzy dowiadują się o naszych podróżach, nie pytają nas ani o to jak udało nam się z malutkimi dziećmi przeżyć w krajach, gdzie nie ma jak dostać pieluszek, ani o opiekę medyczną, głównym pytaniem jest LOT. Zastanawiające to trochę, bo lot trwa 15 godzin, a podróż 2 miesiące. Mimo to, latanie samolotem jest tym, o czym opowiadamy najczęściej. Często powtarzam rodzicom, że maluchy w większości przypadków nie boją się latać, a to rodzice swoim napięciem wprowadzają stresową atmosferę, która udziela się dzieciom. Jednak bez względu na to, czy latanie samolotem jest dla rodziców stresem czy nie, zawsze polecam im sięgnięcie po książki dla dzieci, które pokażą maluchom jak wygląda taka podróż. I chociaż na rynku jest kilka książek o podróży samolotem dla dzieci w wieku przedszkolnym: 3-6, to do tej pory nie mieliśmy niczego, co mogłabym z czystym sumieniem polecić.
O czym ta książka
„Pepe leci samolotem” to książka, której główny bohater – mały Pepe pierwszy raz leci samolotem. Pepe wybrał się w podróż z mamą. Mali czytelnicy towarzyszą im w oddaniu bagażu, kontroli paszportów, kontroli bezpieczeństwa, locie i odbiorze walizek, czyli we wszystkim tym, co czeka nasze szkraby podczas podróży samolotem. Co jest wyjątkowego zatem w tej książce? Przede wszystkim to, że bohaterem jest dziecko, ktoś taki jak nasze dziecko, a więc łatwiej jest się z kimś takim utożsamić niż z bohaterem, który jest zwierzęciem. Bo trudno tu się spierać, że nasze przedszkolaki więcej wspólnego mają z Pepe niż z kotką czy misiem koala (zakładam, że wszystkie mole książkowe wiedzą, o kim teraz piszę, więc bez imion mogę pozostawić 😉 ).
Tak wiem, powiecie, że to nie jedyna seria, w której bohaterem jest dziecko, a opisane sytuacje są z życia wzięte. Zgadza się, ale po pierwsze w tej książce czuć skandynawski duch i humor literatury dziecięcej, po drugie, nigdy wcześniej nie spotkałam w tego rodzaju książkach sytuacji opisanej z perspektywy dziecka. Już na samym początku, gdy Pepe czeka z mamą na oddanie bagażu czytamy „Pepe nic nie widzi. Za dużo tu toreb i nóg, wszystko zasłaniają”. No czyż to nie piękne? Na dzień dobry wiadomo, że patrzymy na lot samolotem oczami dziecka. Czytając tę książkę, mam naprawdę wrażenie, że to dziecko opowiada o swoim pierwszym locie. Takich książek o locie samolotem do tej pory nie czytałam. Są oczywiście książki dla dzieci, gdzie autor językiem przystępnym dla dzieci stara się wyjaśnić nową sytuację, ale brakuje w nich dziecięcego spojrzenia, myślenia i odczuwania.
W książce zobaczycie, jak wygląda paszport, bagaż po „prześwietleniu” i zawartość walizki Pepe. Dowiecie się również, co można robić w samolocie, gdy się jest dzieckiem i nam się nudzi. A wszystkim rodzicom, z poczuciem humoru dedykuję fragment:
„- Co można robić w samolocie? – zastanawia się Pepe.
– Siedzieć na swoim miejscu – podpowiada mama.”
Podsumowując, książka dla dzieci, o dzieciach i z dziecięcej perspektywy. Polecam ją wszystkim przedszkolakom, a w szczególności rodzicom, którzy przewałkowali już Kicię Kocię i Mądrą Mysz i szukają czegoś z jednej strony innego i nowego, a z drugiej – trochę podobnego. Nam osobiście Pepe bardzo przypadł do gustu, a sposób opisania przez autorkę sytuacji z życia wziętych nie ma sobie równych.
