“Smoki i smoczki. Z dziećmi przez Azję” Anna i Krzysztof Kobusowie. Podróże z dziećmi.
Czytam ostatnio trochę o podróżach po Azji z dziećmi. Dużo w ostatnich latach powstało takich wpisów na polskich blogach. Świat staje się coraz mniejszy, wyjeżdżamy coraz dalej. Przeczytałam kilka wpisów o Azji z dziećmi z ostatnich dwóch lat i mimo, że można w nich znaleźć trochę informacji (choć przyznam po informacje to sięgamy do Lonely Planet i Bradt, bez nich nie ruszamy w świat) i zdjęcia, to brakuje tam rzeczy najistotniejszej w pisaniu o podróżach: DARU OPOWIADANIA. Nie sztuką jest gdzieś z dzieckiem pojechać, coś tam o tym sklecić i wrzucić online. Sztuką jest opowiedzieć o podróży tak, by czytelnik nie mógł się od tej opowieści oderwać. Zahipnotyzować go, wziąć go za rękę i wprowadzić go w sam środek świata, który opisujemy. Bloging podróżniczy ma jeden ogromny minus, jakość tekstu przestaje być w nim ważna. Niestety często uwagę zyskują te strony i profile w mediach społecznościowych, gdzie aż się roi od kobiet w bikini czy uśmiechniętych buzi słodkich dzieciaków. Czy to są współcześni podróżnicy? Nie wydaje mi się.
Jest około północy i przeglądam kolejne wpisy o wyjeździe z dziećmi do Tajlandii. Zdjęcie, podpis, banalny tekst, link reklamowy, zdjęcie talerza, itd. Łapie się na tym, że nie czytam tylko skanuję tekst w poszukiwaniu słów kluczowych. W końcu mam dość i nie obchodzi mnie, że są to wpisy “świeże” – z ostatnich miesięcy czy roku. Wracam więc do książki, którą czytałam kilka lat temu: “Smoki i smoczki”. Wydana w 2012 zadaje się być weteranem wśród tekstów o podróżach z dziećmi po Azji. Okazuje się jednak, że to ona, a nie najnowsze wpisy na blogach, zabiera mnie w podróż do Azji.
“Smoki i smoczki” to książka, którą polecam przed wyjazdem z dziećmi nie tylko do Azji, ale w ogóle w świat. Znajdziecie tu sporo informacji o Azji, wskazówki i doświadczenia w podróżowaniu z dziećmi, a wszystko to zamknięte w opowieść napisaną pięknym językiem. Ta książka w mgnieniu oka zabierze Was w sam środek zatłoczonego Bangkoku. Słyszycie ten hałas?
Będąc w pierwszej ciąży, pracowałam nad poradnikiem dla podróżujących rodziców. Poradnik był przygotowywany w kilku językach, więc mi, jako rodowitej Polce, dano wiele swobody w kształtowaniu charakteru polskiej wersji. Pozwolono również zadecydować, z kim z polskich podróżników przeprowadzić wywiad. Nigdy się tak naprawdę nie zastanawiałam, kogo wybrać. Planowałam wtedy nasza pierwszą podróż na Kubę i robiłam tony notatek z https://www.malypodroznik.pl/. Zadzwoniłam więc do Anny Kobus i poprosiłam o wywiad. Był to dla mnie ogromny zaszczyt, bo książki i opowieści o podróżach z dziećmi Anny i Krzysztofa Kobusów ogromnie wpłynęły na to, kim dziś jesteśmy. Dały nam inspirację, odwagę i pocieszenie w trudnych chwilach. I co ciekawe, sięgając po 5 latach do tej książki czuję to samo.
Tak więc, najnowszy nie znaczy najlepszy. Najpopularniejszy nie znaczy najwartościowszy. Jeśli marzycie o podróżach, szukajcie tekstów, które nie są jedynie zlepkiem liter i ładnych obrazków, a takich, które są w stanie przenieść Was do świata, o którym piszą.
