Wymagające dziecko. High-need baby. Rady dla rodziców, poradniki.
Twój maluszek ciągle płacze, budzi się, chce być noszony na rękach, nie znosi wózka i fotelika samochodowego oraz w kółko chce być przy piersi. Weź głęboki oddech. Nie jest to Twoja wina. Nie nauczyłaś tego zachowania dziecka “nadmierną” troską i nie, nie wypłacze się, Twoje mleko nie jest niczemu winne, a Twoja matka wcale nie zna super sposobu, który sprawi, że Twoje dziecko zacznie spać czy przestanie płakać. Twoje dziecko to tzw. high-need baby, dziecko wymagające. Mnie natura obdarzyła dwójką takich dzieci. Przy pierwszym byłam na tyle głupia, że słuchałam tych wszystkich bzdur koleżanek i babć, które nie miały zielonego pojęcia, kim wymagające dzieci są. Ich “złote rady” jedynie sugerowały, iż przyczyny “niestandardowego” zachowania mojego dziecka tkwią w wychowaniu i rodzicach. Przy drugim dziecku, urwałam kontakty z ludźmi, którzy zamiast pomocy wprowadzali do naszej rodziny stres i chaos i poszukałam pomocy tam, gdzie ją rzeczywiście mogłam dostać: wśród ludzi, którzy sami wymagające dzieci mieli i książek.
Bycie rodzicem wymagającego dziecka, to jak wyprawa na bezludną wyspę. W większości wypadków rodzice są pozostawieni sami sobie, a zamiast pomocy dostają jedynie kazania na temat rzekomych błędów wychowawczych i braku umiejętności rodzicielskich. “To niemożliwe” usłyszę od zbulwersowanych babć i innych matek “ja przecież nic takiego nie mówiłam”. A więc tak, zróbmy listę rad, które nie mają nic wspólnego ani z pomocą, ani z miłością:
– Twoje mleko to, twoje mleko tamto, czyli zwalanie winy na Twoje mleko, które pewnie powoduje kolki i dlatego dziecko płacze i się wybudza. Źle się odżywiasz, militarna kontrola Twojej diety i pilnowanie czy aby na pewno wypiłaś tylko jedną herbatę dziennie o konsystencji szczyn.
– “Jakbyś była spokojna, dziecko też by było” F…ck, choćby nie wiem, jak spokojnym byłoby się do momentu usłyszenia tego zdania, słysząc je ciśnienie się podnosi.
– ” Daj ja powożę dziecko w wózku, może uśnie” wypowiedziane przez babcię do matki, która tłumaczy, że od kilkunastu tygodni próbuje przekonać swoje niemowlę do jazdy wózkiem. Co jest w tym zdaniu nie tak? A no to, że wymagające dzieci potrzebują bliskości rodziców. To zdanie natomiast zamiast propozycji pomocy komunikuje, że: 1. obecność matki jest odpowiedzialna za to, że dziecko nie może zasnąć, 2. matka nie potrafi wozić wózka odpowiednio 3. babcia widząca niemowlę przez 3 dni zna i rozumie je lepiej niż matka, która jest z dzieckiem na co dzień.
Usłyszycie też komentarze o tym, że to wy przyzwyczailiście dzieci do noszenia, kołysania, trzymania na rękach, karmienia na żądanie. Znam jedną matkę, która zabrała swój klasyczny wręcz przypadek wymagającego dziecka do kogoś w rodzaju egzorcysty, bo wmówiono jej, że zachowanie jej dziecka jest skutkiem duchowego uszczerbku dziecka przez cesarskie cięcie.
Zasada nr 1
O wymagających dzieciach rozmawiacie jedynie z osobami, które same maja wymagające dzieci, ewentualnie są specjalistami, czyli lekarzami, psychologami, położnymi, którzy mają fachową wiedzę na ten temat.
Zasada nr 2
Nie pomagasz, wypadasz. Rodzice wymagających dzieci są wykończeni. Miesiącami nie śpią (Fresse, jeśli dziecko budzi się komuś 3 razy w nocy, u mnie dobra noc to 5 -7 pobudek między 23 a 5 rano). Jeśli chce się takim rodzicom pomóc, oferuje się im możliwość pospania lub opieki nad płaczącym dzieckiem. Pobawienie się z dzieckiem, gdy jest w dobrym humorze i odstawienie z powrotem do matki, gdy zaczyna marudzić, to jest bezczelność, a nie pomoc. Podobnie jak dawanie “rad”, nie mając zielonego pojęcia o wymagających dzieciach.
Zasada nr 3
Ty, jako rodzic wymagającego dziecka, masz przeważnie pod górkę. Nikt Cię nie rozumie i znikąd pomocy. Pamiętaj, nie możesz być dobrym rodzicem, będąc nieszczęśliwym i zestresowanym rodzicem. Przy swoim fizycznym wykończeniu musisz oszczędzać swoje siły psychiczne. Nie trać ich na niepotrzebny stres i toksyczne relacje tylko dlatego, że ktoś jest Twoim “przyjacielem” lub rodziną. Pamiętaj, jeśli się kogoś kocha, dba się o jego dobre samopoczucie, a nie udowadnia swoje racje po trupach. Otaczaj się ludźmi, który nie wysysają z Ciebie resztek sił, tylko doładowują baterie.
Zasada nr 4
Choćby nie wiem, jak ciężko Ci było, staraj się pamiętać, że wychowujesz bardzo wyjątkowe dziecko. Dzieci, które, gdy się je mądrze wychowa, wyrosną na wrażliwych, empatycznych, wytrwałych dorosłych. Wiele znanych ludzi było właśnie high-need babies.
Zasada nr 5
Czytaj jak najwięcej, by jak najszybciej móc we właściwy sposób podejść do swojego dziecka. By nie skupiać całego wychowania na zmianie czegoś, czego się nie da zmienić, a raczej na rozwijaniu potencjału swego dziecka. My do tej pory czytaliśmy niemieckie książki o wymagających dzieciach. Ostatnio natomiast kupiłam książkę wydaną przez Mamania “Twoje wymagające dziecko. High-need baby od narodzin do piątego roku życia” William i Martha Sears. Jeśli podejrzewasz, że masz wymagające dziecko, ta książka jest must have. Dowiesz się z niej o charakterze high-need baby, doświadczeniach innych rodziców i wskazówkach. Jeśli wokół siebie nie masz nikogo, kto wie, kim jest wymagające dziecko, ta książka stanie się Twoim przyjacielem, który podniesie Cię na duchu.
Jeśli jesteście rodzicami high-need baby i szukacie wsparcia, możecie zawsze do mnie napisać. A jeśli jesteście w Monachium, bardzo chętnie się z Wami spotkam. Nie jestem psychologiem ani lekarzem, ale od prawie 5 lat mam życie high-need na co dzień, a od roku to nawet razy dwa, więc mogę się z Wami podzielić obserwacjami codzienności 🙂
