„Wilczek” Gerda Wagener. Recenzja książki.

„Wilczek” Gerda Wagner. Recenzja książki.

„Wilczek” Gerda Wagener. Recenzja książki.

„Wilczek” autorstwa Gerdy Wagener to książka o tolerancji, miłości bezwarunkowej oraz akceptacji samego siebie, czyli kwestiach niesamowicie istotnych dla dzieci i ich rodziców. Historia Wilczka w zrozumiały sposób pokazuje małym czytelnikom, że bycie innym nie oznacza bycia gorszym oraz że miłość rodziców do dziecka nie może zależeć od tego, czy dziecko wpisuje się w schematy, które wykreowali sobie rodzice czy społeczeństwo. Pozycja niedawno wznowiona przez Wydawnictwo Tatarak, spieszę więc z recenzją ?

„Wilczek” Gerda Wagner. Recenzja książki.

O czym jest książka „Wilczek”?

Książka opowiada historię małego Wilczka, który znacznie różni się od swojego rodzeństwa. Wilczek zamiast polować na króliki, bawi się z nimi. Kiedy indziej zamiast łowić w stawie pstrągi, jak uczył go Tata Wilk, rozchlapuje wodę tak, by powstała tęcza.

„Wilczek” Gerda Wagner. Recenzja książki.
„Wilczek” Gerda Wagner. Recenzja książki.

Rodzice zauważają nietypowe zachowania syna, martwią się o niego i są po części tą nietypowością zirytowani. Pytają syna: „Co z ciebie wyrośnie?”.

„Wilczek” Gerda Wagner. Recenzja książki.

Wilczkowi robi się tak smutno, że ucieka głęboko w las. Tam spotyka Mysz Myszatą, której mówi: „Płaczę, bo jestem … niewłaściwy”. Jest to przełomowy moment w tej książce, gdyż Wilczek, który do tej pory był sobą i nie miał z tym problemu, wręcz przeciwnie, był szczęśliwy, pod wpływem presji rodziny, pozwala się „przedefiniować” i sam zaczyna wierzyć, że jest z nim coś nie tak i jest „niewłaściwy”. Nasz bohater postanawia się zmienić i stać się groźny. Wilczek zakłada żółto-czarne paski Tygrysa, kolce Jeża i kły Lwa, przegląda się z tafli wody i dochodzi do wniosku, że teraz wygląda groźnie.

„Wilczek” Gerda Wagner. Recenzja książki.

Kiedy jednak wraca do swojej rodziny, nikt się go nie boi. Wilczek rozumie, że wcale nie jest groźny i na powrót staje się Wilczkiem. W dodatku staje się znów szczęśliwy. Na końcu znajdziecie piękne przesłanie:

„– Popatrz tylko na nasze dzieci! – mówił Tata Wilk do Mamy Wilczycy. – Mimo że są do siebie takie podobne, to przecież każde jest inne! (…)
– I nasz Wilczek – powiedziała Mama – który jest jedyny w swoim rodzaju.”

„Wilczek” Gerda Wagner. Recenzja książki.

Za co lubię tę książkę:

– Uniwersalność. Historia Wilczka jest bardzo uniwersalna i może być wykorzystana zarówno w sytuacjach, gdy powiedzmy chłopiec woli czytać książki zamiast bawić się w wojnę lub gdy chcemy porozmawiać z dziećmi na tematy bardziej trudne, jak na przykład: nietolerancja wobec innych religii, kultur czy orientacji seksualnej. Historia mówi po prostu o inności i o tym, jak wpływa na kogoś akceptacja lub brak akceptacji tej inności. To, co pod tą innością chcemy rozumieć, zależy wyłącznie od nas.

– Miłość bezwarunkowa. Rodzice Wilczka w końcu postanawiają zaakceptować swego syna i jego „inność”. Nie starają się go zmieniać i kochają go takim jakim jest. Wilczek nie musi ani być groźny, ani zabijać królików, by być „pełnowartościowym” członkiem rodziny. Myślę, że bardzo ważne jest by dzieci wiedziały, że miłość rodziców to miłość bezwarunkowa, czyli „kocham cię takim, jakim jesteś”, a nie „kocham cię, bo spełniasz moje oczekiwania i robisz, co ci każę”. Dzieci, które dorastają w rodzinach, gdzie preferuje się miłość warunkową, często nie wiedzą, że jest to wypaczony rodzaj „miłości”. Właśnie dlatego tak ważne jest tworzenie książek dla dzieci z właściwymi wzorcami relacji rodzinnych.

„Wilczek” Gerda Wagner. Recenzja książki.

– Akceptacja siebie. Wilczek starając się zmienić, by zadowolić członków swojej rodziny, zatraca siebie. Nie tylko traci swoje dotychczasowe szczęście z bycia sobą, ale starając się być kimś innym wcale nie osiąga „zamierzonego” efektu. Staje się po prostu Wilczkiem w przebraniu. Autorka pokazuje młodym czytelnikom, że bycie sobą i akceptacja siebie, są kluczowe dla osiągnięcia wewnętrznej harmonii i szczęścia.

„Wilczek” Gerda Wagner. Recenzja książki.

– Głęboka treści i piękne ilustracje. „Wilczek” to nie tylko cudowna historia, ale i piękne ilustracje Józefa Wilkonia. Popatrzcie sami

Dla jakiego wieku jest książka „Wilczek”?

Książka o Wilczku jest bardzo głęboka i dla mnie osobiście jest metaforą na wielu poziomach. Jednak nie jest to pozycja trudna w odbiorze. Ta cała głębia jest zamknięta w zrozumiałej historii, przystępnej dla najmłodszych czytelników. Książkę gorąco polecam przedszkolakom.

tatarak logo
Podziel się: Facebooktwitterpinteresttumblrmail

Post Author: lovetravellingfamily

Leave a Reply